Kuchnia

Przyszedł do kuchni, mając przemożną ochotę na naleśniki z serem. Jednak jeden ze skrzatów dostał ataku szału i zaczął rzucać jedzeniem, a zaraz potem upadł na podłogę , roniąc łzy. Zaskoczony chłopak uniósł brwi nic z tego nie rozumiejąc. Postanowił dowiedzieć się co takiego sie stało , toteż podszedł z wolna do pochlipującego skrzata.-Ej mały, co sie stało?-zapytał przyjaznym głosem. Pozostałe skrzaty zajmowały się swoimi sprawami , udając, że nie widzą gościa w kuchni ani płaczącego towarzysza.

-Uspokój się!-krzyknął widząc jak skrzat uderza się patelnią.-Co za zaklęcie? O czym ty mówisz?-zapytał zaskoczony jego slowami. Pozostałe skrzaty krzątały się w milczeniu po kuchni, zajmując się przygotowywaniem jedzenia. Wydawaly się skonsternowane i wystraszone.

-Ale to przecież nie twoja wina, że jakiś idiota rąbnął w ciebie zaklęciem, a Dumbledore nie musi się przecież o niczym dowiedzieć, prawda?-podniósł glos rozglądając się po ignorujących ich skrzatach, które krzątały się po kuchni zajęte swoimi obowiązkami.

-Niby dlaczego tak twierdzisz? Niby skąd mogłeś wiedzieć, że oberwiesz zaklęciem? Takie rzeczy się zdarzają i ty na pewno nie jesteś tu winny. Winę ponosi tylko ten debil, który rzucił na ciebie to zaklęcie. A poza tym nie zrobiłeś nawet niczego złego, dlatego nawet jeśli twoi towarzysze nakablują na ciebie, a mniemam , że nie okazą się tak chamskimi świniami, by to zrobić...- omiótł podejrzliwym spojrzeniem ignorujące ich skrzaty.-... to Dumbledore nie będzie miał ci tego za złe. Szkoda tylko , że nie możemy się dowiedzieć kto jest sprawcą rzucenia na ciebie tego zaklęcia, bo to z całą pewnością nie uszłoby mu plazem, a tak nie otrzyma żadnej nauczki.-stwierdził.

-Ej, zaraz, co ty wyprawiasz?!-wykrzyknął podbiegając do skrzata i wyrywajac mu łyżkę z dłoni.-Dlaczego to robisz? To jest bardzo głupie, a poza tym możesz zrobić sobie krzywdę!-skarcił go surowym tonem marszcząc brwi. Nie rozumiał zachowania skrzata, który nie dostrzegał niczyjej winy prócz swojej.

-No pewnie, że mogę ci pomóc, tylko masz jakiś pomysl na znalezienie winowajcy?-zapytał zaintrygowany całą tą sytuacją.

-No już bez przesady. To ty lepiej wróć do swoich zajęć, a ja zobaczę co da się zrobić, tylko nie bij sie już więcej, ok?-upomniał go zupełnie zapominając w jakim celu wlaściwie przyszedł do kuchni, gdyż był podekscytowany perspektywą zabawienia się w detektywa i odszukania nicponia, który rzucil w skrzata jakimś głupawym zaklęciem.

- Dobrze, sir. Bufek obiecuje - powiedział wzruszony skrzat i uśmiechnął się lekko do Mike'a, po czym ruszył do swojego stoiska, rzucając co jakiś czas spojrzenia na Puchona. Skoro więc chłopak się zdecydował, opuścił kuchnię i zaczął szukać śladów. Z początku wydawało się, że nic tego, ale pewne poszlaki zaprowadziły go wprost ttutaj, gdzie nie było nic oprócz zaułka bez wyjścia. I co teraz? Czy Mike pozna, kto rzucił zaklęcie na skrzata?

[z/t dla Mike'a]