Dom Lauma Rokkura

Bycie podejrzanym, a jeszcze bycie w centrum wydarzeń i naprawdę się do tego przyczynić - to były dwie kompletnie inne sprawy. Dostał już powierzchowny zarys tego, co się tam działo - jednak musiał jeszcze porozmawiać z Dumbledorem i pouściślać pewne fakty, żeby nie było, że jednak wszystko pójdzie się, za przeproszeniem, jebać, bo się okaże, że smarkacz też był tam ofiarą, albo już przyznał się do wszystkiego i pozostanie wsadzić go do Azkabanu - istniało multum możliwości, które Laum rozważał, ale zamierzał zrobić wszystko, by dostać to, czego chciał - a chciał informacji od tego smarkacza, którego nazwisko przewijało się co rusz w każdej tragedii, która dotykała szkołę - dyrektor pewnie już też go podejrzewał, albo podejrzewa go od dawna i ma na niego oko... ile wie ten stary dziadek? Ile zechce ci powiedzieć? Był niebezpieczną osobą, która zdecydowanie za dużo widziała i za dużo węszyła dookoła, nic dziwnego, że Voldemort się go obawiał.
- Ten dzieciak z aurorką nie teleportują się prosto do Ministerstwa. Wylądują w zaułku Londynu przy ulicy St. Thomasa, gdzie jest przejście z budki telefonicznej. - Wyjaśnił. - Tam na nich zaczekasz. Przekażę ci dokładnie datę i godzinę, kiedy wprowadzę plan w życie. - Wszystko po kolei, wszystko w swoim czasie... A wiedziałeś, że nie mogą udać się prosto do Ministerstwa, prosto z Hogwartu - muszą wyjść poza jego teren, wszak nikt nie uprawni aurora do korzystania z prywatnych komnat nauczycieli do zwykłego przeniesienia się... Przynajmniej ty nie zamierzałeś o takie uprawnienie występować. - O ile jest naprawdę winien tych zabójstw. Bierz na to poprawkę. - Strzeżonego Pan Bóg strzeże - trzymałeś się tego powiedzonka, chociaż w istnienie Boga kompletnie nie wierzyłeś. - Wypytaj go o powiązania z Komnatą Tajemnic, czy naprawdę została otworzona, czy Bazyliszek został uwolniony i czy ma nad nim jakąkolwiek kontrolę. Wypytaj go o wszystko co wie o Nightrayu i kto teraz ma władzę nad wampirami, jak się przemienia człowieka w wampira... Wypytaj go o czarną magię, o masakrę na błoniach i jego powiązania z nią, ile osób zabił. - Było tego wiele, a ograniczało się do: wypytaj go o wszystkie rzeczy, które mogą być dla nas przydatne. - Ach, jeszcze przepowiednia...zapytaj, czy wie coś o przepowiedni... - Laum odszedł od Belli, by zbliżyć się do orła, który teraz siedział na swoim miejscu, w rogu pokoju, z zamkniętymi ślepiami, by położyć dłoń na jego królewskim łbie.

Bellatrix wysłuchała dokładnie słów Ministra Magii. Po raz kolejny miała użerać się z jakimś gówniarzem który myśli, że jest królem całego świata. Cóż niestety tego wymagała jej służba u Czarnego Pana. Nieważne jak bardzo bezsensowne wydawały się jej pomysły Voldemort'a musiała na nie przystać, ponieważ doskonale wiedziała, że tak naprawdę jej Pan i Władza przemyślał wszystko od początku do końca.
-Ehhh... lepiej aby ta akcja się opłacała- Mruknęła cicho i dopiła resztkę wina która pozostała jej w kieliszku. Narażała swoje bezpieczeństwo w tej chwili, i wolność. Więc lepiej aby Minister to docenił. A może raczej lepiej aby okazało się, że ten chłopak naprawdę ma jakiś związek z tymi morderstwami bo w przeciwnym razie gniew Bellatirx będzie naprawdę olbrzymi.
-A tą aurorką mam się zająć raz a porządnie, czy może raczej tylko obezwładnić?- Oczywiste było to, że kobiecie najbardziej odpowiadało by ta pierwsza opcja. Potorturować ją i na końcu zabić z zimną krwią zostawiając jej ciało na środku ulicy aby mieszkańcy wioski ją odnaleźli. Pani Black nie marnowała ani jednej chwili podczas której mogła by zademonstrować siłę śmierciożerców i ich okrucieństwo.

//sory za chujowy post, ale pisany na szybko w szkole//

Gdyby była to akcja nieopłacalna, to Rokkur by nie ryzykował takiego posunięcia - mimo wszystko zdawał sobie sprawę z tego, że Bellatrix była narażona tym samym na niebezpieczeństwo, zwłaszcza jeśli zetknie się na przykład z Moodym, który miał swój wykrywacz kłamstw - będzie musiała być niesamowicie ostrożna... Jemu łatwo się będzie wykręcić w samym ministerstwie, prawdopodobnie zbyt wiele podejrzeń na niego nie padnie, jednakże jak miałby to usprawiedliwić u Voldemorta..? Mogło być tak, że ten chłopak jednak rzeczywiście nic im nie powie, niestety istniało to ryzyko, wszystko, w czym jego nazwisko, nazwisko Nailaha, było wetknięte, oblepione było jakimś dymem, niepewnymi, pytaniami... Dumbledore na pewno też to widział i chłopaka nie spuści z oczu, albo przynajmniej nie spuści go z oczu ktoś, kto z jego ręki będzie działał - jeśli chłopak miał coś za uszami, to nic nie wyśpiewa dyrektorowi - na pewno miał, w końcu to niemożliwe, żeby co rusz mieszać się w przedziwne, niemal niewytłumaczalne akcje będąc "całkowicie niewinnym" - Laum nie bardzo wierzył, że ktokolwiek, prócz dwumiesięcznego dziecka, może być niewinny.
- Oby się opłaciła. - Powtórzył za nią i wzniósł w toaście lampkę z bordowym trunkiem, uchylając parę łyków i tym samym ją opróżniając do dna - lubił ten cierpki, nieco gorzkawy smak przy bogactwie sfermentowanych winogron, nie mogąc zrozumieć, jak można je zamieniać na piwo.
- Pozbądź się jej. Tylko niech nie znajdą za szybko jej ciała... najlepiej, jeśli nie znajdą go w ogóle.
Posiedzieli jeszcze parę chwil, dopracowując szczegóły, by nie pozostawić sobie wzajem żadnych wątpliwości, jak i co do tego, by Bellatrix, po zakończonej akcji, udała się prosto do Voldemorta, jeśli wiadomości będą wartościowe i przekazała je bezpośrednio, dokończyli butelkę wina i tak pochłonęła ich noc - wraz ze wszystkimi sekretami pogrzebanymi w jej kurtynie.

[z/t x2]