Gabinet Prof. Liadona

Również skończyła swoje skromne danie równo z psorem choć ten on miał tego z dwa-trzy razy więcej.
-Jak dla mnie idealne połączenie mojego daru i numerologii. - Uśmiechnęła się znacząco w stronę psora. Lubiła czasami mieszać swój dar z lekcjami, lecz nie zawsze to wychodziło, bo dar nie reagował na to jak chciała, a robił jedynie to co chciał.
-Tak była bardzo smaczna. - Zgodziła się z psorem uśmiechając się do niego i wycierając usta chusteczką.

-Ale pamiętaj, jest ogromna różnica między talentem a biegłością. Biegłość można osiągnąć tylko po przez lata ciężkiej pracy nad swym rzemiosłem.-Potem dodał jakby z przymrużeniem oka.-No i twój dar nie należy do najlepiej przyjmowanych.
Odetchnął klepiąc się lekko po wypchanym brzuchu. Uwielbiał dobrze zjeść.
-No cóż, to nie będę Cię już dłużej zatrzymywać chyba, ale na koniec dam Ci dobrą radę. Nie zdradzaj każdej nadnaturalnej istocie w zasięgu wzroku, że wiesz czym są. To nie jest najmądrzejsze.
Dodał na koniec. Tacy jak on cenili sobie prywatne sekrety.

- No tak wiem. - Powiedziała cicho, powinna popracować więcej i dłużej nad swoim darem by był bardziej użyteczny.
-Tak wiem o tym, dlatego nie muszę komuś mówić, że go posiadam. - Powiedziała cicho z lekkim uśmiechem na twarzy. Rzadko komu mówiła o swoim darze, oprócz dwójki osób, to nikt tego nie wie. Im mniej osób wie tym lepiej.
-Nie będę o tym mówić. Z resztą nie każda wizja dotyczy danego...sekretu, głównie pochodzą to obrazy z przeszłości.. - Powiedziała spokojnie pokornie lekko opuściła głowę. Wiedziała, że źle postąpiła mówiąc o tym. Ale teraz to zapamięta by nikomu więcej o tym nie mówić.

-Ciekawy jestem jak dokładnie działa takie jasnowidzenie.- Zastanowił się chwilę nad tym. Magia w swej strukturze była bardzo niestabilna. Nie ma dwóch identycznych różdżek, dwóch identycznych czarodziejów, ani zaklęć. Ciężko więc było ustalić dokładne reguły rządzące się różnymi procesami magicznymi. Szczególnie tak mało znane jak jasnowidzenie.

-Nie ma na to zasady. - Uśmiechała się lekko w stronę psora. Następnie wstała i założyła na siebie sój płaszcz, który leżał na łóżku. Nie zapięła go, bo już nie było jej zimno.
-Dziękuje za wszystko i za to, że na mnie psor nie nakrzyczał. - Uśmiechnęła się niepewnie po chwili przekładając torbę przez ramię, a po czym skierowała swoje nogi w stronę drzwi. Chwyciła klamkę i otworzyła je zaglądając jeszcze chwilę przez ramię.

-A może po prostu jeszcze jej nie odkryliśmy.
Powiedział przekornie. Ubierała się już do wyjścia, więc również Liadon wstał machnąwszy różdżką zdematerializował stół, krzesła i pustą zastawę.
-Cóż nie powiem, że nie ma za co bo jest.-Powiedział lekko się uśmiechając.- Mam jednak nadzieję, że jeszcze spróbujesz zasłużyć sobie na moje krzyki.
Powiedział w taki sposób niejednoznacznie mówiąc, że jej towarzystwo wcale nie było takie złe. Odprowadził ją do drzwi gdzie spojrzał jak rzucała mu ostatnie spojrzenie.
-Tak?

Uśmiechnęła się lekko pod nosem trochę smutno, po czym pokręciła lekko głową na boki.
-Nie nic. - Powiedziała do psora szybko posyłając mu lekkim uśmiech.
-Życzę miłej nocy. - Odparła psorowi po czym wolnym krokiem wyszła z jego gabinetu zamykając drzwi. Ziewnęła już kiedy była za drzwiami. Była zmęczona, więc miała nadzieję, że jutro będą mieli jakieś ciekawe zajęcia. Czy coś w tym stylu.

z.t

[z/t dla Liadona]

Zbliżał się czas wyjazdu do Hogsmead, co oznaczało nieco więcej swobody nie tylko dla uczniów, ale i dla nauczycieli. Dla Liadona jednak był to bardzo napięty czas. Postanowił nadrobić parę swych prywatnych rzeczy. Z biblioteki wyniósł kilkanaście książek, które pragnął nieco bardziej zgłębić. No i oczywiście swoboda jaką mógł tworzyć swój własny burdel zachęciła go do tego. Gabinet szybko zapełnił się otwartymi księgami, które leżały między innymi na szafkach, biurku i łóżku. Kilka było nawet na ziemi. Sam Profesor siedział przy biurku notując coś w obszernym dzienniku, co jakiś czas sięgając po nową księgę i odcyfrowując ją. Wtedy poprawiał lub dodawał ważne dla siebie informacje. Gdyby nie pomoc skrzatów domowych, to pewnie umarł by na brak wygód. Na szczęście co jakiś czas przybywała do niego kolejna porcja gorącej czekolady, nieco go pobudzając.

Chodziła po całym Hogwarcie i tak naprawdę nie miała pojęcia gdzie się powinna udać. Schrzaniła wszystko, ale teraz tak dosłownie. A w dodatku poczuła, że sumienie ją gryzie za to co zrobiła. Nie powinna go całować, przecież wiedziała, że kogoś ma, a mimo to zrobiła to co nakazało jej serce. Po kilku minutach krążenia i chodzenia zatrzymała się na chwilę stojąc pod drzwiami profesora, przyglądała się drzwiom przez dłuższą chwilę. Zamlaskała cicho pod nosem stojąc niedaleko drzwi. Wsunęła ręce do kieszeni zastanawiając się czy powinna zapukać, w końcu na wypad do Hogs nie bywa często, a dodatkowo nie chciała po raz kolejny zawracać nauczycielowi głowy swoją osobą. Chodziła tak w prawo i w lewo przed drzwiami psora w zastanowieniu czy powinna zapukać czy też nie. To nikłe i małe uczucie na dnie serca znikło i chyba bezpowrotnie, w jej sercu poczuła ból i wielki smutek, a już miała nadzieję, że po tym wszystkim jakoś wszystko się ułożyło. Myliła się oj i to bardzo.

[z/t]

[z/t dla Liadona]