Cygańskie szlaki

chca mnie dotknac spojrzeniem
chca pokonac, dobic mnie
jestem jednym z ostatnich
nie poddaje sie

jestem ptakiem bez skrzydel
bez ojczyzny, bez szans
w brudach ludzkich odpadow
tak ucieka mi czas
skladam w ptakow imieniu
bron o ktorej nie wie nikt
jestem jednym z ostatnich...

Twój krzyk słyszę w dali,
Twój krzyk, by ocalić
Ten świt, który zastał nas.

Twój krzyk, twoje słowa,
Twój krzyk, wciąż od nowa
W blasku słońca wstaje mgła.

Wiem, że jesteś gdzieś;
Oo, tak, jak pochodnia,
Jasny drogowskaz –

Głos prowadzi mnie,
On brzmi gdzieś w oddali,
Wzywa i nagli.

Wiem, że znajdę cię,
Oo, czekaj więc na mnie,
Będziemy razem.

Już nie zgubię się.
Oo, wciąż będę obok,
Na zawsze z tobą!

Twój krzyk słyszę w dali,
Twój krzyk, by ocalić
Ten świt, który zastał nas.

Twój krzyk, twoje słowa,
Twój krzyk, wciąż od nowa
W blasku słońca wstaje mgła.

I nic w niej nie widzę,
I nic w niej nie słyszę,
Ale ciągle szukam cię.

Gdy noc już odeszła,
Gdy świt ją odegnał,
Tylko echo niesie dźwięk.

Czasem ciężko jest...
Oo, gdy wstaję rano,
Głosy za ścianą.

Żaden z nich to ten,
Oo, którego szukam,
Twego chcę słuchać.

To ostatnia noc.
Oo, nigdy osobno,
Już tylko z tobą.

Wszystko rzucam w kąt,
Oo, biegnę na oślep,
Muszę tam dotrzeć!

Twój krzyk słyszę w dali,
Twój krzyk, by ocalić
Ten świt, który zastał nas.

Twój krzyk, twoje słowa,
Twój krzyk, wciąż od nowa
W blasku słońca wstaje mgła.

I nic w niej nie widzę,
I nic w niej nie słyszę,
Ale ciągle szukam cię.

Gdy noc już odeszła,
Gdy świt ją odegnał,
Tylko echo niesie dźwięk.

Twój krzyk słyszę w dali,
Twój krzyk, by ocalić
Ten świt, który zastał nas.

Twój krzyk, twoje słowa,
Twój krzyk, wciąż od nowa
W blasku słońca wstaje mgła.

I nic w niej nie widzę,
I nic w niej nie słyszę,
Ale ciągle szukam cię.

Gdy noc już odeszła,
Gdy świt ją odegnał,
Tylko echo niesie dźwięk.

Pamięć
Co oznacz dziś dla mnie
Tamto gorzkie zerwanie
Co zamknęło mi drzwi
Taki los to samotność znacznie gorsza niż śmierć
Chcę od nowa zacząć żyć

Wspomnij
Moją dawną urodę,
Moje grzechy za młodu
Proszę, wybacz mi je
Co bym dała, by znów przez chwilę być jedną z was...
Wiem, jak pamięć chce znów żyć

Płyną dni
Samotne dni
I ranek pachnie chłodem
Lampa gaśnie
I oglądam właśnie
Jak dzień się budzi nowy


Ranek
Obiecuje mi słońce
Obiecuje mi życie
Nowy los, nową twarz
Noc odpływa, a jej wspomnienie znika jak sen
Tak bym chciała cofnąć czas

Tak już jest
Raz noc, raz dzień
To wieczne przemijanie


Świat się zmienia
Dręczy głos sumienia
To w nim jest wieczna pamięć


Dotyk
Daj mi życie przez dotyk
Miłość może uzdrowić,
Lub być zimna jak śmierć.
Kto mnie dotknie,
Ten pozna sam, czym szczęście ma być
Spójrz - to wstaje nowy dzień

Nie chce
byc posluszna,oswajana i wychowywana,
nie chce
byc skromna,lubiana i oszukiwana,
ja nie jestem twoja wlasnoscia
poniewaz naleze tylko do siebie.


Chcialabym
zonglowac na linie i z gory patrzec na swiat
Chcialabym
chodzic po lodzie i zobaczyc jak dlugo wytrzymam
Czy ciebie to dotyczy,co ja ryzykuje?
Ja naleze tylko do siebie.
 

Chcesz mnie pouczac,
wtedy zmuszasz mnie jedynie
do ucieczki, od tego uciazliwego obowiazku.
Chcezz mnie nawracac,wtedy zerwe sie
i pofrune jak ptak w jasnosc!

A jak chce gwiazd,wtedy znajde ja tam sama
dorastam i ucze sie
lecz zostane taka jaka jestem.
Wzbraniam sie przed zagubieniem siebie,
bowiem naleze tylko do mnie.


Nie chce byc obciazana pytaniami i zyczeniami,
od gory do dolu spojrzeniami byc obmacywana
Uciekam gdy czuje obce oczy,
bo ja naleze tylko do siebie.

A jak chcez mnie odszukac,
wtedy nie trzymaj mnie stale.
Nie oddam swojej wolnosci.
A jak chcesz mnie zwiazac,
opuszcze twoje gniazdo
i zanurkuje jak ptak w morzu.

Czekam na radosc
i szukam bezpieczenstwa.
Dziele przyjemnosci i dziele smutki,
jednak nie zadaj mojego zycia,nie moge ci go oddac
poniewaz ja naleze tylko do siebie
tylko do siebie!

Cienie staja sie dluzsze,
i piesni staja sie
zimne i przerazliwe.
Bledne kolo staje sie ciasniejsze,
jednak wierzy sie tylko,
w to, w co chce sie wierzyc.
Cienie staja sie dluzsze!
Jest za piec dwunasta!
Dlaczego kazdy zachowuje milczenie?

Cienie staja sie dluzsze
co sie zdarzyc musi,
to musi zdarzyc sie teraz.
Bledne kolo staje sie ciasniejsze!
Musi sie nieszczesciu
stawic opor.
Cienie staja sie dluzsze!
staje naprzeciwko przyszlosci.